Lisa Jewell "Widzę Cię"

Autor: Lisa Jewell
Tytuł: Widzę cię
Wydawnictwo: Edipresse
Rok wydania: 2019
Liczba stron: 328
Gatunek: thriller psychologiczny

Tom Fitzwilliam to dyrektor do zadań specjalnych. Charyzmatyczna osobowość i przyjemna aparycja sprawiają, że nie tylko uczniowie mają do niego słabość. Wraz z przeprowadzką mężczyzny, w sąsiedztwie zaczynają dziać się niepokojące rzeczy, a liczba sygnałów świadczących o tym, że coś jest nie tak, wciąż rośnie. Kim jest Tom Fitzwilliam? Co powoduje, że doprowadza kobiety do obsesji?

Sięgając po „Widzę Cię” liczyłam na mroczny i zaskakujący thriller psychologiczny, który okaże się słuszną konkurencją dla moich ulubionych tytułów z tego gatunku. Bardzo cenię sobie thrillery wszelkiej maści i zawsze pokładam w autorach duże nadzieje, ze względu jednak na fakt, że spotkałam się z twórczością Jewell po raz pierwszy, nie byłam pewna, czego ostatecznie się spodziewać. Czy autorka dołączy do grona moich ulubionych? A może nie spełniła dużych oczekiwań?

Tym, co w powieści zauroczyło mnie od samego początku, jest świetny styl Jewell. Szybko przekonałam się, że potrafi wspaniale operować słowem, a zrozumiałam to na długo, zanim potrafiłam ocenić fabułę, poczuć napięcie i poskładać w całość wszystkie elementy zagadki. Choć miejscami odnosiłam wrażenie, że historia rozwija się zbyt wolno i nie do końca potrafiłam odnaleźć się w niepotrzebnych momentami wtrąceniach, to ze względu na lekkość narracji, nawet do głowy mi nie przyszło, żeby marudzić, a co dopiero tę książkę odłożyć.

Jewell wprowadza nas w swą opowieść niespiesznie. Śmiało można powiedzieć, że w pierwszej części powieści bardziej skupia się na przedstawieniu bohaterów i nakreśleniu powiązań między nimi, niż na rozwoju akcji. Choć zabieg ten wydaje się w tym przypadku raczej zrozumiały, to ciężko pozbyć się lekkiego uczucia senności i pewnej dozy znużenia. Czyta się dobrze, przyjemnie i szybko, ale podczas lektury wciąż po głowie chodzą nam pytania: kiedy coś się wydarzy? Na co tak długo czekam? I czy rzeczywiście ta cierpliwość zostanie w końcu nagrodzona?

Nie mogę powiedzieć, bym poznając kolejne rozdziały nie czuła żadnego napięcia. Ciężko jednak przyznać, żeby ten niepokój czy obawa przytłaczały. Zdarzało mi się pomyśleć, że ta historia nie do końca ten wyczekiwany thriller mi przypomina, a pasuje bardziej do etykietki „książka obyczajowa z wątkiem kryminalnym”. Tymczasem będąc już po lekturze, zaczynam zdawać sobie sprawę, że autorka po prostu ze mną igrała, wysyłając delikatne sygnały, wodząc za nos, myląc tropy i oczywiście chowając w rękawie kilka asów.

O wiele bardziej dynamiczna druga część powieści sprawia, że łatwo zapominamy o pewnych niedociągnięciach, a przynajmniej ja byłam skłonna je autorce darować. Czytając z zainteresowaniem, determinacją, ale też pewnym dystansem, nie zdawałam sobie do końca sprawy, co tak naprawdę ma miejsce w powieści. I nagle, bez ostrzeżenia, uświadomiłam sobie, że te wszystkie subtelne wskazówki złożyły się na całkiem imponującą zawartość, a całość budzi całkiem przyjemne odczucia, szczególnie, kiedy już wszystkie elementy znajdują się na swoim miejscu, a finał okazuje się sporą niespodzianką.

To, co w powieści zasługuje na uznanie, to profesjonalna kreacja bohaterów, z bardzo wnikliwym spojrzeniem na ich decyzje i to, co do nich doprowadziło. Autorka poświęciła ich charakterystyce sporo miejsca, ale wielokrotnie przekonałam się, że dobrze zrobiła i że to okazało się w tej historii potrzebne. Każdy z nich ma do ukrycia wstydliwe sekrety, kłopotliwą przeszłość lub nieprzyjemną osobowość. A my możemy jedynie próbować dopasować ich do profilu mordercy.

„Widzę Cię” to przyjemny, subtelny thriller, w bardzo kobiecej odsłonie. Dobrze napisany, wiarygodny, budzący emocje. To książka, która może dostarczyć czytelnikom sporo frajdy, szczególnie, kiedy potraktujemy ją z lekkim przymrużeniem oka.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Agencji BookSenso oraz Wydawnictwu Edipresse.