Andrea Levy "Wysepka"

 

Autor: Andrea Levy

Tytuł: Wysepka

Wydawnictwo: Albatros

Rok wydania: 2022

Liczba stron: 512

Gatunek: literatura piękna 

Biała gospodyni, która z braku innych możliwości przyjmuje pod swój dach czarnoskórych uchodźców. Kolorowi, którzy walczą dla siebie o lepsze jutro w bardzo niesprzyjających im czasach. Czy ich relacje może połączyć nić porozumienia?

“Wysepka” to książka, jakiej dawno już nie czytałam. Obyczajowa w najlepszym znaczeniu tego słowa. Głęboka, refleksyjna, autentyczna. Zapadająca w pamięć, siejąca spustoszenie głęboko w duszy. Opowiadająca o czasach, które choć minęły, odcisnęły się w sercach i umysłach wielu ludzi. Każdy z nas ma mniejsze lub większe pojęcie o tym, jaki stosunek dawniej mieli ludzie biali do kolorowych. A jednak ta świadomość nie sprawia, że opowieść Levy staje się mniej szokująca, że traci swój wydźwięk i charakter.

Opisywaną historią autorka stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko. Nie jest łatwo poruszać się wokół takich tematów, oddać szczerze i realistycznie klimat podobnych wydarzeń i nastroje minionej epoki. Zwłaszcza, że Levy oprócz rasizmu, wsparła swą historię wieloma innymi istotnymi kwestiami. Strony powieści zostały również zabarwione odwagą i strachem mężczyzn biorących udział w wojennej zawierusze i splamione krwią tych, którzy oddali swe życie za kraj i ideały. Uwielbiam książki wojenne, a takie połączenie tematyczne wzbogaca całość, nadaje jej głębi i pozwala spojrzeć na przedstawiane kwestie z różnych perspektyw.

Levy oddaje głos swoim bohaterom na równi. Wydarzenia poznajemy za sprawą narracji prowadzonej przez białą gospodynię i jej męża oraz dwoje kolorowych lokatorów. Za każdym z nich kryje się wyjątkowa opowieść, skomplikowana przeszłość i niepewna przyszłość. Autorka obdarzając ich możliwością naprzemiennego dzielenia się z czytelnikiem swymi refleksjami, emocjami i doświadczeniami sprawiła, że każdy z nas może poczuć na własnej skórze ich trudy, dylematy, upadki, ale także nadzieje i radości.

Zwłaszcza, że Levy zawarła w ich słowach dużą szczerość i prawdziwość. W tej wielogłosowej narracji widać dzielące ich różnice pochodzenia i wychowania. Kolor skóry, który rozdzielał ludzi w tamtych czasach na lepszych i gorszych nie jest wystarczającym wyznacznikiem. Levy umiejętnie, dobitnie i bezkompromisowo podkreśla to, co dzieli jej bohaterów. Zupełnie inne spojrzenia na życie, pomysły na siebie, plany na przyszłość. A to wszystko przedstawione różnorodnym stylem i językiem.

Nie jestem pewna, co najbardziej urzekło mnie w tej powieści. Czy pokazanie trudnych czasów i ludzkich zmagań? Czy odniesienie do bolesnej i przykrej historii? Czy realizm wojennych okropieństw? Czy różne barwy życia toczącego się na tak wielu płaszczyznach? A może przekonujące charaktery bohaterów i różnice o wiele bardziej znaczące niż kolor skóry? Być może to kwestia tego działającego na wyobraźnię i poruszającego serce połączenia. Pewne jest bowiem, że Levy stworzyła przepiękną, bardzo inteligentną i przerażająco prawdziwą historię, dla której inspirację stanowiło samo życie.

„Wysepka” to książka, jaką łatwo jest polecić. Nie sposób do czegokolwiek się tutaj przyczepić czy znaleźć jakieś niedociągnięcia. Levy stworzyła ujmującą, dopracowaną i kompletną opowieść. Szczerze zachęcam Was do sięgnięcia po ten tytuł.  

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.