Diane Chamberlain- Chcę Cię usłyszeć [recenzja przedpremierowa]

Tytuł: Chcę Cię usłyszeć
Autor: Diane Chamberlain
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Rok wydania: 2016
Liczba stron: 456
Gatunek: literatura współczesna

Życiem Laury zupełnie nieoczekiwanie wstrząsnęła seria niefortunnych zdarzeń. Śmierć ojca, samobójstwo męża, problemy z córeczką oraz osnuwająca wszystko tajemnica. Wydaje się, że wydarzenia te mają niewiele wspólnego. Czy aby na pewno? I czy Laura poradzi sobie z ciężarem prawdy, związanym z rozwikłaniem wszystkich niewiadomych?

Diane Chamberlain to jedna z najlepszych autorek powieści o kobietach i dla kobiet. Jej książki wciąż na nowo mnie zaskakują i budzą we mnie emocje, których istnienia często bym nie podejrzewała. Pisane przez nią historie trzęsą moim światem i sprawiają, że zaczynam zupełnie inaczej patrzeć na pewne sprawy. Lektura tej najnowszej dogłębnie mnie przejęła i mocno zelektryzowała. Ciężko było mi oderwać się chociaż na moment, a zanim dotarłam do końca już dawno wiedziałam, że długo o niej nie zapomnę i często będę do niej wracać, sercem i myślami.

Kolejny raz przekonałam się, że Chamberlain stawia sobie poprzeczkę bardzo wysoko i nie boi się podejmować wyzwań. Dla tej autorki nie istnieją tematy szczególnie bolesne czy drażliwe, nie ma żadnego tabu. W swoich książkach udowadnia, że ludzie muszą mierzyć się także z problemami natury etycznej i moralnej, nawet, jeśli nie jest im przy tym łatwo. Bo tak właśnie jest w życiu- czasami bardzo ciężko, a momentami pod górkę.

Chamberlain skupia się na tak wielu istotnych kwestiach, że niezwykle trudno wybrać spośród nich te szczególnie ważne. W pierwszej kolejności zwróciłam jednak uwagę na wątek związany z kontrolowaniem ludzkiego umysłu za sprawą eksperymentów i doświadczeń psychiatrycznych. Odwołanie się do tego tematu zmroziło mnie i wywołało u mnie mnóstwo negatywnych emocji. Mimo, że nie spotkałam się z tymi zagadnieniami pierwszy raz, ponownie poczułam konsternację i oburzenie. Jakim prawem ktokolwiek mógł ingerować w ten sposób w ludzką psychikę? Jak to możliwe, że takie wydarzenia mogły mieć miejsce? Czy faktycznie ludzkie zdrowie i życie ma tak niewielkie znaczenie? Kim zatem jesteśmy?

„Straszna rzecz- mieć mnóstwo pytań i nie móc ich zadać”.

Z drugiej strony, jakby dla przeciwwagi, Chamberlain skupia się na problemach nieco bardziej przyziemnych, a przez to bliższych jej czytelniczkom. Mądrze i subtelnie łączy ze sobą takie tematy jak wartości rodzinne, potrzeba przynależności, trudy rodzicielstwa. Z cudowną lekkością i swobodą prowadzi nas przez świat wypełniony dylematami i rozterkami jej bohaterów. Pozwala nam ich dobrze poznać i umożliwia postawienie się na ich miejscu. Mocno przeżywałam książkowe wydarzenia, przez chwilę zapominając, że to akcja powieści- choć fantastycznej, to tylko powieści. Tak mocno uderzył mnie realizm i prawdziwość, obecne na każdej stronie.

Autorka z wielką przyjemnością udowadnia, że w życiu nic nie jest czarne albo białe, a odcienie szarości mogą łatwo zmylić. W jej historii nie brakuje ciepłych i uroczych bohaterów, których nie sposób nie polubić, przekornie skontrastowano ich natomiast z ludźmi zimnymi i idącymi po trupach do celu. Zagłębiając się w tę powieść musimy w pewnym momencie podjąć decyzję, po której stronie jesteśmy i zdecydować, czyje postępowanie jest dla nas możliwe do zaakceptowania. W ten sposób niejako wystawiamy na próbę swoje przekonania i swoją moralność. Zadajemy sobie mnóstwo pytań, na które ciężko znaleźć odpowiedź, a w naszej głowie rodzą się miliony refleksji, które trzeba skonfrontować z codziennością.

„Życie jest tylko przelotnym błyskiem na ekranie rzeczywistości”.

Chamberlain kojarzy mi się z fantastycznymi, kobiecymi, powieściami. Moją sympatię zdobyła już dawno za sprawą ujmującej całości swoich historii- mądrych tematów, pełnokrwistych bohaterów, wielkiego realizmu, głębokiej emocjonalności. Do tej pory moją ulubioną opowieścią było „W słusznej sprawie”. Do dziś.

Za możliwość przedpremierowego poznania tej historii serdecznie dziękuję Wydawnictwu Prószyński i S-ka.