Guillaume Musso "Zjazd absolwentów"

Autor: Guillaume Musso
Tytuł: Zjazd absolwentów
Wydawnictwo: Albatros
Rok wydania: 2019
Liczba stron: 320
Gatunek: thriller

Pewnego zimowego wieczoru 25 lat wcześniej troje przyjaciół dopuszcza się czynów, które na zawsze zmienią ich życie. Wszystko udaje im się jednak utrzymać w tajemnicy. Przeszłość wraca jednak do nich po latach za sprawą budzącego grozę anonimu. Co się wówczas wydarzyło? Czy ktoś ich widział? Czy prawda w końcu wyjdzie na jaw?

Guillaume Musso to jeden z najlepszych znanych mi pisarzy, dlatego też po jego powieści sięgam nie tylko z olbrzymią przyjemnością, ale także nie mniejszymi oczekiwaniami. Wiele razy udowodnił mi już, że potrafi pisać, a tworzone przez niego powieści nie tylko zaskakują, ale również trafiają prosto w serce, zostawiając czytelnika na dłużej z głębokimi refleksjami i gorącymi emocjami. Tym razem nie mogło być inaczej.

„Zjazd absolwentów” nie przekonał mnie jednak od razu. Choć powieść uznałam za interesującą, to nieco się obawiałam, że może się ona okazać słabsza i mniej urzekająca od swych poprzedniczek. Fascynacja pojawiała się stopniowo, przychodziła z kolejnymi rozdziałami. A rozwijająca się akcja budziła coraz większe napięcie i wywoływała niepokojącą wręcz ciekawość, tym bardziej, że podążając za autorem i zagłębiając się w powieść, otrzymujemy zachęcającą porcję mrocznych sekretów i nieprzyjemnych tajemnic, które tylko czekają, by ujrzeć światło dzienne.

Musso przy okazji tej właśnie książki dowodzi, że opisywana historia nie musi być długa, by mogła wyczerpywać temat i sprawiać czytelnikowi satysfakcję. Autor rozpoczyna mocnym akcentem i przez kolejne 300 stron się nie ociąga, raz po raz atakując nas kolejnymi niespodziankami. Choć na początku miałam pewne wątpliwości, szybko przekształciły się one w podążanie ścieżką mroku i próbę dopasowania do siebie wszystkich elementów tej coraz bardziej zawiłej układanki, bo jak przystało na dobrą powieść kryminalną, przekonujemy się, że tych trupów w szafie (czy raczej w ścianie) jest więcej, a pochowane z nimi sekrety łatwo mogą zburzyć spokój bohaterów.

W „Zjeździe absolwentów” Musso pięknie bazuje na emocjach. Widać, że potrafi zaskoczyć czytelnika, łatwo wczuć się w sytuację bohaterów i postawić się na ich miejscach. Autorowi nie chodzi jednak natomiast jedynie o to, by zaskakiwać szczegółami zbrodni, nie stara się przejaskrawiać, nie przyciąga uwagi zbędnymi detalami z miejsca morderstw. On opowiada historie. Obdarza swoich bohaterów szczerymi uczuciami. Wyposaża ich w pragnienie miłości, poczucie zazdrości, potrzebę odnalezienia się. A te emocje nie tylko nadają im bardziej ludzki charakter. To one okazują się najlepszym motywem, prowadzą do zbrodni, wkładają w ręce książkowych postaci broń.

Najnowsza książka Musso nie byłaby tak wartościowa, gdyby autor postanowił opowiedzieć ją inaczej. Tymczasem on w mocny i zadecydowany sposób łączy ze sobą wydarzenia bieżące i wątki z przeszłości. Miesza typy narracji. Oddaje głos kolejno różnym bohaterom. I nie ma tu żadnych niedopowiedzeń, braków, czy chaosu. Tylko emocje, namiętności i porywy serca. Te najpiękniejsze uczucia i najgorsze instynkty. A wszystko takie ludzkie, realne, osobiste i niemalże intymne.

„Zjazd absolwentów” to kolejna świetna powieść w dorobku Musso. Wspaniale zaplanowana, dobrze przemyślana i znakomicie napisana. Zaskakująca za sprawą bohaterów. Robiąca wrażenie dzięki obyczajowemu tłu. Mocna, poruszająca, charakterna. Najlepsza.  

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Albatros.