Autor: Paweł Kapusta
Tytuł: Agonia
Wydawnictwo: Wielka Litera
Rok wydania: 2018
Liczba stron: 304
Gatunek: literatura faktu
„Agonia” to bardzo poruszający i głęboko emocjonalny
zbiór reportaży dotyczących polskiej służby zdrowia. Autor książki, Paweł
Kapusta, skupił się na pokazaniu relacji łączących lekarzy i pacjentów, w dużej
mierze zależnych od narzuconych przez system norm. Norm absurdalnych,
zniechęcających i bulwersujących, a często także oddziałujących na ludzkie zdrowie
i życie.
Podczas lektury towarzyszył mi ogrom różnorodnych
odczuć, z jednej strony wywoływanych przez opisywaną tematykę, z drugiej przez
towarzyszącą mi podczas lektury świadomość, że przecież to wszystko faktycznie
się wydarzyło, miało miejsce takiego dnia jak wczoraj czy dziś. Uwielbiam literaturę
faktu wszelkiej maści, czasami jednak czegoś mi w niej brakuje. Tematy wydają
się już przegadane i przechodzone, nie działają na wyobraźnię. Tymczasem w tym
przypadku wszystko było zupełnie na odwrót.
W czasie lektury czułam smutek, żal, złość i
oburzenie.
Czytałam szybko i niecierpliwie, mierząc się z
pytaniami i refleksjami.
A po lekturze chciałam o niej rozmawiać, żywo
dyskutować, porównywać opinie.
Paweł Kapusta włożył w tę książkę ogrom pracy i
mnóstwo zapału. W każdym tekście widać duże przegotowanie, chęć przedstawienia
tematu z różnych perspektyw oraz solidny warsztat. Biorąc pod lupę polską
służbę zdrowia zwraca uwagę czytelnika na kwestie dyskusyjne i
nieprawdopodobne, porusza tematy niewygodne, daruje sobie tabu. Z dużą
szczerością i jeszcze większą odwagą pozwala sobie tym tytułem na krytykę tego,
co, nie oszukujmy się, w naszym państwie mocno kuleje, już od wielu lat.
Każda kolejna przedstawiona przez Kapustę historia
okazywała się jeszcze bardziej interesująca i zadziwiająca od poprzedniej. Nie jestem
lekarzem, nigdy też nie miałam większych problemów z dokuczliwą biurokracją
(choć takie sceny miały miejsce w mojej rodzinie), a jednak odnosiłam wrażenie,
że tematyka ta dotyczy właśnie mnie, bo przecież podobne historie mają miejsce
tuż obok nas, może nawet za ścianą, przez cały czas. A i my nie możemy być
pewni, co jeszcze nas spotka…
Tematyka, choć szokująca sama w sobie, robi wrażenie
przede wszystkim za sprawą sposobu, w
jaki została przedstawiona. Kapusta zdaje się dzielić służbę zdrowia na
fragmenty i każdy z nich po kolei analizować przy pomocy studium przypadku i
oddając głos osobom bezpośrednio zaangażowanym. Nigdy bym nie pomyślała, że to
faktycznie aż tak obszerny, a przede wszystkim, tak intrygujący temat. Cieszę się,
że autor zdecydował się zmierzyć z tym, co Polaków boli i upokarza, a co tak
ciężko zmienić.
„Agonia” rzuciła mnie na kolana. Jestem zachwycona tym
tytułem. Mam nadzieję, że i Wy sięgniecie po ten tytuł.
Za przesłanie książki do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Wielka Litera.
Będąc pod wrażeniem
OdpowiedzUsuńTwojego zachwytu, na pewno sięgnę po tę książkę. 😊
Sięgnę na pewno, tym bardzie, że jak piszesz autor solidnie się do tematu przygotował.
OdpowiedzUsuńtak, mam go w planach. Również lubię literaturę faktu, choć pewnie wiele rzeczy z książki mnie zaskoczy.
OdpowiedzUsuńOstatnio czytałam tyle książek w tematyce polskiej służby zdrowia, że nie wiem, czy chcę sięgać po kolejną. I w sumie nie dlatego, że mam przesyt tematyką, ale po prostu to jest tak beznadziejna sytuacja, że aż strach się bać i strach czytać. Nigdy nie miałam większych problemów z lekarzami czy szpitalami, ale to nie znaczy, że nigdy mieć nie będę.
OdpowiedzUsuń