Tytuł: Morderczynie i psychopatki
Wydawnictwo: Muza
Rok wydania: 2021
Liczba stron: 304
Gatunek: literatura faktu
Okrutne morderstwa, śmiertelne wypadki, wykorzystanie
seksualne- te sprawy znam głównie z książek kryminalnych i thrillerów, w
których pojawiają się jako interesujące i cenione motywy. A przecież każdego
dnia takie zjawiska mają miejsce naprawdę, w świecie rzeczywistym. Być może
kobieta, którą minęłam dziś na ulicy jest morderczynią albo psychopatką? Przykłady
z życia codziennego w swojej publikacji przedstawiła Nahlah Saimeh, psychiatra
sądowy i rzeczoznawczyni w przeprowadzanych procesach.
„Morderczynie i psychopatki” to zbiór przejmujących i
niepokojących historii. Ich bohaterkami są kobiety, które dopuściły się
ciężkich przestępstw, co doprowadziło je do zakładów psychiatrycznych lub
karnych. Saimeh miała okazję przeprowadzić rozmowę z każdą z nich, a to, co
usłyszała doprowadziło do powstania tego reportażu. Na kartkach publikacji
poznajemy opowieści wywołujące ogrom emocji, pytań i refleksji. Ta mieszanka
sprawia, że mimo wątpliwości i negatywnych uczuć, ciężko się od tej lektury
oderwać.
Osiem historii o ośmiu kobietach. Każda z nich
prowadziła zupełnie inne życie i miała zupełnie inne motywy prowadzące ją do
miejsca, w jakim się dzisiaj znalazła. Autorka przedstawia nam je kolejno,
wnikając w ich psychikę, poznając lepiej dzieciństwo, szukając zrozumienia dla
popełnionych czynów. Nie można natomiast powiedzieć, by Saimeh próbowała swoje
bohaterki usprawiedliwiać czy rozgrzeszać. Myślę natomiast, że usiłowała
zrozumieć ich postępowanie i uświadomić swoich czytelników, że czasami mają
realny wpływ na zmianę biegu wydarzeń, mogą zrobić coś dobrego i komuś pomóc.
Podczas lektury byłam uważna i zaangażowana. Przedstawione
historie pogłębiały moją ciekawość i nie pozwalały się oderwać. Saimeh
sprawiła, że naprawdę myślałam o tych kobietach, a ich losy szczerze i
autentycznie mnie intrygowały. Autorka nie tylko opowiedziała nam, co się
wydarzyło, ale także wskazała elementy, które do tego doprowadziły i postawiła
diagnozę. Dzięki temu całość nie tylko wydała mi się bardziej przekonująca, ale
też realistyczna. Kobiety z publikacji stały się czymś więcej, niż kolejnymi
papierowymi bohaterkami.
Saimeh dotarła do bliskich i znajomych przedstawianych
postaci. Pokazała fragmenty ich życia i wielokrotnie cytowała ich wypowiedzi. Widać,
że to, czym się zajmuje jest dla niej naprawdę istotne i że poświęca temu dużo
czasu, energii i przemyśleń, co przełożyło się w dużej mierze na powstanie tego
materiału.
Bardzo cenię takie publikacje i nie żałuję poświęconego
im czasu. Nic nie jest bardziej interesujące, niż prawdziwe życie, szczególnie,
gdy zostaje pokazane w taki sposób.
Za możliwość przeczytania reportażu dziękuję Wydawnictwu Muza.
Jako czytelnik i psycholog zbzawodu, jestem bardzo ciekawa tej publikacji.
OdpowiedzUsuńZawsze fascynował mnie umysł psychopatów. Co nimi kieruje, jak myślą, jak postrzegają świat, co wpływa na ich wybory? Z chęcią przeczytam tę publikację.
OdpowiedzUsuń