Popołudnie z Meryl Streep

Tytuł: Meryl Streep o sobie
Autor: Lawrence Grobel
Wydawnictwo: Axis Mundi
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 192
Gatunek: biografia

Meryl Streep nie trzeba nikomu przedstawiać. To fantastyczna aktorka, a przy tym niezwykle ciepła i życzliwa osoba. Mimo że w swoim dorobku ma wiele wspaniałych ról, a wszystkie jej nominacje do najlepszych nagród ciężko zliczyć, woda sodowa nigdy nie uderzyła jej do głowy.  

„Na planie zawsze starałam się ignorować kamerę, pewnie dlatego, że jej nie lubię”.  

Swoim talentem dzieli się z widzami od przeszło 40 lat. Na próżno można jednak szukać jakichś skandali czy plotek na jej temat. Cały ten czas sprawiedliwie rozdzielała między pracę, a rodzinę, z wielką pasją unikając przy tym dziennikarzy i mediów. Dlaczego? Nigdy nie lubiła się dzielić swoją prywatnością i nigdy nie czuła się pewnie w ich towarzystwie. Książka autorstwa Grobla to największa dostępna na rynku publikacja na temat samej autorki, dlatego nie może dziwić, że spotkała się z wielkimi oczekiwaniami. Czy im podołała?

Grobel podzielił swoje dzieło na kilka części. Pierwsza z nich bardzo krótko i na temat przedstawia fakty z dzieciństwa gwiazdy i informacje na temat filmów, w których zagrała. Autor posługuje się lekkim i przyjemnym językiem, dzięki czemu kolejne strony pokonuje się szybko i niezauważalnie. Niewątpliwie duże znaczenie w tym przypadku ma także fakt, że niewiele jest tu samego tekstu. Dużo miejsca poświęcono natomiast zdjęciom i cytatom aktorki, które opublikowane zostały na osobnych stronach. Bardzo krótko i bardzo na temat. Jeśli nam się spieszy, albo zwyczajnie chcemy sobie po prostu przypomnieć pewne fakty, policzymy to Grobelowi na plus. Jeśli szukacie natomiast czegoś więcej i pragniecie lepiej poznać życie Streep, wątpię, żebyście byli usatysfakcjonowani. 

Po tej pierwszej wprowadzającej części autor oferuje nam bardzo krótki wywiad. Wydawać by się mogło, że w tym miejscu będzie już lepiej. Niestety nie jest. Podczas czytania kolejnych pytań i odpowiedzi miałam wrażenie, że czytam drugi raz to samo. Podane informacje pojawiły się już bowiem w poprzedniej części. Choć nieco inaczej ubrano je w słowa, chodziło dokładnie o to samo! Zdecydowanie, tak być nie powinno. 

„Niezależnie od tego, co robimy, ból czai się w nas gdzieś ukryty i wpływa na nasze życie. Ale postanowiłam go oswoić i iść do przodu, nie popadając z bólu w obsesję”. 

„Pechowo dla facetów z branży filmowej kobiety również rodzą się z mózgiem”.  

Grobel poświęca osobny podrozdział cytatom Meryl. Ta część podoba mi się najbardziej, pokazuje bowiem taką Meryl jaką znam i uwielbiam- mądrą, wyluzowaną i doświadczoną. Kiedy zagłębiałam się w ten niezwykły zbiór złotych myśli, przekonywałam się, że aktorka jest dokładnie taka, jak sobie wyobrażałam, co niezmiernie mnie ucieszyło. Niestety w tym miejscu również zagościł minimalizm. 

„Jakie mam pasje? Żadne poza pracą, a kiedy ją kończę, jestem w ciąży. To jedyny sposób, na jaki wpadł mój mąż, aby mnie ściągnąć do domu”. 

„Podoba mi się, kim teraz jestem. Innym się może nie podobać. W porządku. Czuję się wolna. Nie chcę, by starzenie się miało dla mnie znaczenie”.  

Bardzo podoba mi się także ostatnia część, w której aktorka opowiada o swoich filmach. Niestety skupienie się na zaledwie siedmiu utworach znów pozostawia czytelnika z niedosytem. Przecież to zaledwie ułamek tego, w czym zagrała i z czego ją znamy. Kolejny raz miałam okazję by zacząć zastanawiać się, co autor miał na myśli.

Duże wrażenie zrobiło na mnie za to strona graficzna. Mnóstwo zdjęć, bardzo ładnie wyszczególnione cytaty, słowa autorki umieszczone na kolorowych kartkach. Bardzo przyjemnie się przegląda taką książkę, choć mam wrażenie, że nie do końca o to chodziło. Wszystko wydaje się takie piękne, ale brakuje tego upragnionego tekstu. Czegoś więcej, niż można znaleźć w Internecie i na Wikipedii. Czegoś nowego. Choć pomysł i realizacja zasługują na kilka ciepłych słów, zdecydowanie to za mało, zbyt mało, by poświęcić tej książce więcej uwagi i postawić ją w honorowym miejscu. Dobrze się zastanówcie, zanim po nią sięgniecie.  

„Żaden aktor nie zagrał tak odmiennych postaci , tak wiele razy sięgnął ideału. Nikt nie zyskał takiego szacunku publiczności i swojego środowiska”. 

Za egzemplarz recenzencki dziękuję portalowi Sztukater.