Poszukiwana

Tytuł: Gdzie jesteś, Leno?
Autor: Joanna Opiat- Bojarska
Wydawnictwo: Replika
Rok wydania: 2013
Liczba stron: 324
Gatunek: kryminał

Lena zaginęła po wyjściu z dyskoteki, w której bawiła się wspólnie z przyjaciółmi. Zaniepokojona matka prosi o pomoc policję, w tym samym czasie próbując odnaleźć dziewczynę na własną rękę. Kto pierwszy dojdzie do prawdy? Czy spodoba mu się to, co odkryje? A przede wszystkim- gdzie jest Lena?

 

Upływający czas wprowadza policję w popłoch, w końcu nie od dziś wiadomo, że pierwsze godziny są decydujące dla rozwiązania sprawy. Wydaje się, że funkcjonariusze robią wszystko, co w ich mocy, żeby odnaleźć zaginioną. Wykorzystują osobiste koneksje, poświęcają prywatny czas, jednym słowem stają na rzęsach, jednak do niczego ich to nie prowadzi. Autorka bardzo dobrze oddała niełatwy charakter pracy policjanta i fakt, że czasem, choćby miało się najlepsze intencje, nie można nic zrobić, żeby przyspieszyć bieg spraw. Śledztwo toczy się swoim mozolnym rytmem, a policjanci w oczekiwaniu na przełom muszą radzić sobie z buntem zarówno rodziny zaginionej, jak i swojej własnej.

No właśnie. Jak to wygląda z boku? Co czuje ktoś, kto podobnie jak matka Leny,niecierpliwie czeka na powrót córki? Czy taka osoba faktycznie dostrzega, że funkcjonariusze się starają, ale czasem po prostu nie można nic zrobić? Na kolejnych kartkach powieści śledzimy zachowanie matki dziewczyny. Udziela nam się jej nerwowość, rozpacz, następnie złość. Ona tego nie rozumie, nie wie przecież, że podkomisarz Burza walczy o jej sprawę z zaciętością rujnującą jego życie prywatne, a szczęście jej rodziny stawia ponad własne. Opiat- Bojarska pokazuje nam matkę, która walczy o swoje dziecko niczym lwica, nie bacząc, że niszczy wszystko na swojej drodze. To uczucie i niepowtarzalna więź zaślepia ją i paraliżuje, a przy okazji budzi w niej uczucia, z których istnienia nie zdawała sobie sprawy. Autorka bardzo umiejętnie pokazała obydwie strony tej barykady, podkreślając ich niepokoje i troski.

Stworzeni przez nią bohaterowie nie są papierowi ani wydumani. Każdy z nich ma bogatą osobowość i silny charakter, które można wyczytać nawet z tak niewielu informacji, jakie  subtelnie wtrąciła w tekst autorka. Niestety trochę mi zabrakło szerszego kontekstu i głębszego tła dla każdego z nich, po prostu chciałabym ich nieco lepiej poznać, a autorka trochę nam poskąpiła tych cennych danych. 

Jeżeli chodzi o realizację pomysłu i rozwój fabuły, mam dosyć mieszane uczucia. Powieść czyta się bardzo lekko, kolejne strony pokonujemy jednym tchem,ale... Przez długi czas miałam wrażenie, że fabuła jest dosyć błaha, mało oryginalna, zwyczajnie mnie nie porwała i nie wydawało mi się, żeby ta powieść miała na stałe pozostać w moim sercu kochającym kryminały. Aż do zakończenia. Każdy czytelnik wie, jak istotne jest ono dla oceny całej powieści, jak wielkie ma znaczenie w procesie naszego postrzegania danej powieści. Swoim zakończeniem Opat- Bojarska całkiem mnie ujęła i przekonała, wywołując ten tak pożądany okrzyk "wow" i sprawiając, że cała szala przechyliła się na korzyść książki. Polecam Wam ten tytuł.  

 "W każdym człowieku tkwi mrok..."