Może zdarzyć się każdemu

Autor: Justyna Kopińska
Tytuł: Polska odwraca oczy
Wydawnictwo: Świat Książki
Rok wydania: 2017
Liczba stron: 240
Gatunek: literatura faktu 

Dobrzy i źli. Podejmujący złe decyzje i przegrywający z systemem. Kobiety i mężczyźni. Każdy z bohaterów Kopińskiej się różni, ale wszyscy mają do opowiedzenia niezwykłe historie.

Justyna Kopińska sprawiła, że odebrało mi mowę. Na chwilę. Bo zaraz potem miałam do powiedzenia tak dużo, że refleksjami zaatakowałam siedzącego obok narzeczonego. Nie mogłam uwierzyć w to, co przeczytałam. Wszystkie reportaże zrobiły na mnie piorunujące wrażenie, ale niektóre wzbudziły tak wielkie emocje, że prawie wybuchłam. Dlaczego? Ze względu na absurdalność ludzkiego zachowania, na ironię losu, na człowieczą głupotę.

„Polska odwraca oczy” to niezwykły zbiór tekstów ukazujących czarną stronę naszego państwa- problemy związane z przepisami, wszelkie niedociągnięcia prawne, sytuacje budzące grozę, przestępców na wolności i tych, którzy znajdują się w najwyższych strukturach władzy, choć wcale nie powinni tam być. Wszystkie teksty zrobiły na mnie duże wrażenie, ale nie wszystkie uderzyły we mnie tak mocno.

Jednym z najbardziej poruszających tekstów okazał się dla mnie ten dotyczący żony Trynkiewicza. Nie jestem w stanie zrozumieć, dlaczego mając tak olbrzymi wybór, kobieta zdecydowała się poślubić wielokrotnego mordercę. No trudno, zdarza się. Ale każda jej wypowiedz napawała mnie olbrzymią złością i żalem, których długo, a może już nigdy nie zapomnę. Kobieta stwierdziła min., że kobiety poruszające się samotnie czy wyzywająco ubrane same proszą się o napaść i gwałt, a chłopców zamordowanych przez jej męża też w sumie nie jest jej szkoda, bo przecież nie wiadomo, na kogo by wyrośli. I co najważniejsze, proszę państwa, morderstwo może przecież zdarzyć się każdemu!

Szok, niedowierzanie i frustracja- to jedynie część emocji, jakie pojawiły się podczas lektury. Z jednej strony z wielu poruszanych w powieści kwestii nie zdawałam sobie sprawy, z drugiej dotknęły mnie szczególnie mocno dlatego, że mają miejsce w naszym kraju. Najgorsze, że to przecież prawda, życie, które uderza w człowieka obuchem, niesprawiedliwość losu, przykre niespodzianki, a także dobre uczynki, które zaprowadziły czyniących je ludzi prosto do piekła.

Kopińska włożyła w tę powieść całe serce. Wykazała się nie tylko wyobraźnią i doświadczeniem, ale także ogromem włożonej w przygotowanie tego zbioru pracy. Każda historia pokrótce pokazuje, w jaki sposób bohaterzy znaleźli się na takiej słabej pozycji, wskazuje na ich potknięcia, błędne decyzje oraz kłody rzucane im pod nogi przez innych, przeszkody związane z niekonsekwencją wymiaru sprawiedliwości. Wszystkie teksty wzbogacone zostały zeznaniami świadków, opiniami ekspertów, wypowiedziami głównych zainteresowanych.

Książkę czyta się szybko i naprawdę dobrze. Swoim realizmem powala, a tematyką przypomina dobre kino. Kopińska porusza się wokół tematyki społecznej robiąc to z wielkim wyczuciem i jeszcze większą odwagą. Dąży do znalezienia odpowiedzi na dręczące ją pytania, próbuje rozwiać wszelkie wątpliwości, znaleźć winnych. Widać, że jest w szczytowej formie, a żadne wyzwanie nie jest dla niej zbyt wymagające.

Cieszę się, że miałam okazję przeczytać każdy z tych reportaży. To literatura wysokich lotów. I samo życie. A także powód do dumy dla autorki i do zazdrości dla innych twórców.